sidik yarıştırmak

(bkz: en son benim kaybettiğim yarışma)

eskiden az yapmazdik, kim daha uzağa işeyecek bakalim diye iddaaya girerdik. bizim mahallede çocuk götü içe çekip bi anda attıriyodu 4-5 metre atıyodu. hey gidi günler

bugün sözlükte gerçekleşen olay. bakalim kim daha uzağa attiracak

go go go !

en nefret ettiğim şey. ulan her konuda üstün olmaya çalışanları görünce deli oluyorum. "afferin amına soktuğum kralsın sen"

(bkz: 3 ehli beta hesap uçuruldu biri kökten gitti) (bkz: var mı başka benim gibi)

babam anlattı bunu küçükken harbi harbi yaparlarmış.çok su içip beklerlermiş tutarlarmış.bu yarışın iki şekli varmış.birincisi olduğun yerden en uzağa işeyen;bunda önemli olan pipinin tazyik gücü,pipiyi doğru açıdan tutma.ikinci versiyonu ise koşarak olanı kim işeyerek en uzağa kadar gitcek,burda da hız faktörü önemli tabi. eğlenceli bi oyuna benziyor aslında,küçükken köyde oynarlarmış :))

"şimdi bana böyle böyle demişsin, okuduğum şu şu kitaplardan, kazandığım sınavlardan, hayalini bile edemeyeceğin üniversitelerde aldığım eğitimlerden hiç bahsetmeyeceğim.." geldi mi sidik kokusu, yoksa az daha işeyeyim mi?

her önemli maç sonrası tarafların her ikisinin de hakemi çarmıha germeye çalışması günümüzde en sık rastladığımız örnek.

t: ata sporumuz. gün geçmiyor ki bir derbi/maç sonrası, kazanan takımın sevinmeyi bilmeyen şuursuz taraftarları, zaten yenmiş oldukları takımı ve taraftarlarını itin götüne sokmaya meyletmesinler. zira başka türlü sevinemezler. çünkü sevinmenin bir adabı yoktur... ve yine gün geçmiyor ki kaybeden takım ve taraftarları da son düdükle beraber mazlum rolüne bürünmesinler. çünkü kazanan taraf onlar olsa hiç çirkeflik yapmazlardı. maçtan önce de çok etiktiler... milletçe sevinmeyi bilmiyoruz lan. zamanında gol sevinci sırasında sakatlanan sabri sarıoğlu'na gülerken aslında kendi ağlanacak halimize gülüyorduk. o adam bize bizi yansıttı o gün, farkına varamadık. ama bakın alex'in gidişine... nasıl layıkıyla yaşadık/yaşıyoruz o vedayı. ruhumuz arabesk olmuş, sürekli hüzünle dans ediyoruz. o kadar haşır neşiriz ki hüzünle, adaplı sevinmeyi unutmuşuz. yazık...

hep daha fazlasının kendisinde olduğunu zanneden insanların yaptığı eylem lan gerzek hep mi iyisin yani hiç eksik kaldığın bir şey yok mu? bir de bunların bir tık üstü var siz sormasanız bile hep anlatacak bir şeyi olanlar ulan klonlanmayı buldun çeşit çeşit yaşayıp mı geliyon gün 24saat nası yaşıyon bu kadar şeyi neyse konu dağıldı siz bunlardan olmayın çok sövüyoruz arkalarından

En çok ben severim, en çok ben izlerim, en çok ben dinlerim, en çok... diye giden cümlelerin tamamını kapsayan eylem. Ülkemizde çok popülerdir. Bilmese bile bildiğini iddaa etme şeklide mevcuttur. İyi bir şey midir? Bence şüpheli. Hatta kötüye yakın diyebilirim.

son zamanlarda sosyal medyaların da gücü ile tüm dünyada en sevilen hobilerden biri haline gelen durum. herkes en çok eğlendiğini, en güzel olduğunu, en iri memeli ya da çok kaslı olduğunu ıspat etmek için yaşıyor resmen. ya da kankalarıyla en çok eğlendiğini. ceza 14 sene önce şarkısında söylemişti; “gerilim had safalarda, deliren bir toplumdur bence ufuktaki görülen.” ta o zamandan boş konuşmamış.